Idzie jesień, to i cłowiek musi cosi lepiej podjeść niz latem. Jo na tyn przykłod chleba ze śpekiem nie lubiym.. moze i tymu, ze śpeku mom dość na siebie.. ale jednak dobre miyso to dobre miyso.. to zawse cłowiyka skrzepi.
Powiem Wom, ze nie zdawałak se z tego sprawy, a okazuje siy, ze smaki z młodyk rokow zostajom s nami, a casem potem wracajom w myślak. Tak było se mnom i spomnianym miysym.
Młodości roki to już downo mom za sobom i kiejsi nie wiym cymu do głowy przyseł mi taki smak. Nie był to obiod, nie była to kiełbasa.. no co to było, co telo smakowało?
E! przecie miyso! Ze słoika!
Posłak nieśmiało ku mamie i godom, ze to i to…, i jak to zrobić? Cy to trza długo sykować i warzyć.. a wiycie – moja mama to nom do dziś robi takie rarytasy, jak kluske kukurydzianom, casem kluski kładzione, abo i moskole – mo siy rozumieć na blachak. Tymu tyz przysykowanie miysa nie sprawiyło jyj problemu, ale i niemało jom zdziwiyło co tym mi po tyj łepetynie chodzi.
Nie minyło pore dni, juz jek miysa prógowała na nowo. O Jezusicku.. kielo to było dobre!
A wiycie.. mama godo, ze nom takie miyso to przynosiyła nojcynściej ciocia Hania z Ryniasu, bo oni gazdowali, to jak ubiyli, to robiyli do słoików, coby siy nie psuło. I takie zawekowane miyso mogło długo siedzieć i dobre było. I nom na Brzegi takie miyso przynosiyła. Tego jo nie bocym, wiym ino, co mi zawse ze śmiociem opowiadajom, ze ciocia przynosiyła mi zawse pinionzka, kie siy do noc obracała, jak leciała do kościoła, abo do sklepu. Roz siy zdarzyło, ze tego pinionzka mi nie dała, ale tak jak zwykle wziyna mnie na kolana. I jo tak siedzym, siedzym, ne i w końcu siy pytom: a kasa dzie? Ftej oni siy obsmioli i śmiejom siy dziś. Ale Wom powiem, ze mi jakosi tak cliwo z tom świadomościom pazerności w młodyk rokak... No musicie mi wierzyć, ze jo tego naprowde nie bocym. Mogym Wom tyz pedzieć, ze już siy nikogo tak nie pytom. No.. co prowda jest jedna sytuacjo, we ftorej takie pytanie ode mnie pado, ale to jak zajrzym na konto w banku, coby sprowdzić kielo piniyndzy do końca miesiąca mi zostało. Wtej nieroz i krzyknem: a kasa dzie??
No ale zaś mi uciok temat miysa. Kiebyście fcieli se takie zrobić, to musicie mieć miyso i słoik. No i gorcek, a nojlepiyj gynsiorke. Do tyj gynsiorki wsodzcie surowe miyso, na tyn przykład łopatke i przypieccie go z kozdyj strony. Przyprawy dejcie takie, jakie downiyj były – troske cosnoku, pieprzu, ne i sól. Wtej be takie, jako downiyj bywały. Potym zalejcie wodom i duście.. duście.. duście.. a jak udusicie, to dejcie go do słoikow. Ino nie zaboccie wloć troske tego sosu, co siy z miysa zrobiył, bo to ś niego ta fajno galaretka siy biere. Kiebyście fcieli coby Wom dłuzyj postoło, to se go zawekujcie. Ale jak robicie pore słoikow, to ni ma sysnu dodawać se roboty, bo i tak zaroz całe zjyciy.
